Raport: Szkolenie podstawowe

Karuchna

Na wstępie pragnę zaznaczyć, że praca była rozłożona w czasie i dostosowana do tempa nauki Basty, a raporty są zebrane w jednym miejscu dla wygody.

Nauka reagowania na imię:
Pracę z Bastą zaczęłam od przyzwyczajenia jej do imienia i nauki przychodzenia na zawołanie. Ogrodziłam sobie mały placyk w taki sposób, że mogłam dowolnie przestawiać ogrodzenie, powiększając tym samym obszar ćwiczeń. Zasada była prosta – wołałam sunię najradośniej jak potrafiłam, a ona była nagradzana za podejście do mnie. Baście bardzo się to podobało, a ja w trakcie kolejnych sesji zastąpiłam stopniowo nagrodę w postaci smakołyku zabawą.

„Ładowanie” klikera
W dalszej pracy postanowiłam używać klikera, dlatego gdy tylko Basta nauczyła się reagować na imię zaczęłam ją do niego przyzwyczajać. Na pierwszych zajęciach wymawiałam imię Basty, a gdy na mnie spojrzała klikałam i chwaliłam ją, pomagając sobie smakołykiem. Po pewnym czasie sprytna Basta zaczęła się na mnie patrzeć bez przerwy, jednak nie ma jeszcze takiej zdolności koncentracji uwagi by była w stanie długo wytrzymać. Chwaliłam ją gdy ponownie sobie o mnie przypominała. Przećwiczyłam w kilku różnych miejscach i gdy byłam pewna, że Basta kojarzy dźwięk klikera ze smakołykiem uznałam, że możemy przejść do dalszej pracy.

Siad
Naukę podstawowych komend zaczęłam od jakże przydatnego „siad”. Pomagałam Baście naprowadzając ją smakołykiem, oczywiście początkowo próbowała doskakiwać do mojej ręki i dosięgnąć smakołyku w inny sposób, ale szybko zorientowała się, że to nie skutkuje.
Gdy opanowała już samo siadanie dodałam słowną komendę, po kilku sesjach utrwalających Basta w pełni przyswoiła sobie nową komendę.

Waruj
Warowania nauczyłam Bastę w analogiczny sposób jak siadania. Naprowadziłam sunie na właściwą pozycję za pomocą smakołyku, za co została nagrodzona kliknięciem i tymże smakołykiem. Gdy zaczęła sama się kłaść i oczekiwać na kliknięcie dodałam słowną komendę.

Chodzenie na smyczy
Na razie nie uczyłam Basty chodzenia przy nodze, na tym etapie wymagam od niej tylko utrzymywania luźnej smyczy. Najpierw pozwoliłam jej przyzwyczaić się do nowego przedmiotu, stanowczo jednak powstrzymując jej próby wykorzystania smyczy jako nowej zabawki do gryzienia. Gdy przestała na nią zwracać uwagę rozpoczęłam naukę, początkowo wyprowadzając ją na terenie stajni. Oczywiście gdy tylko coś ją zainteresowało Basta zaczęła ciągnąć smycz by jak najszybciej zapoznać się z nieznanym zjawiskiem, ale w takich sytuacjach zastygałam w bezruchu tak długo jak długo sunia się szarpała. Szybko zorientowała się o co chodzi i mogłyśmy wychodzić na dłuższe spacery do lasu, zabierając też Oriego by była śmielsza w nieznanym otoczeniu.

Socjalizacja
Niezależnie od opisanej pracy starałam się Bastę przyzwyczaić do możliwie dużej ilości bodźców, zabierałam ją ze sobą wszędzie gdzie tylko mogłam np. przy okazji wizyt kontrolnych u weterynarza przyzwyczaiłam ją do miasta i komunikacji publicznej, zabrałam ją do tłocznego parku, w okolice placu zabaw, pokazałam jej rowerzystów i wszelkiego rodzaju pojazdy mechaniczne. Nie zaniedbałam też jej edukacji pod kątem mieszkania na wsi – dzięki uprzejmości sąsiadów nauczyłam ją spokojnego zachowania przy najróżniejszych zwierzętach od krowy zaczynając, na kurach kończąc.
Równolegle pracowałam też z nią nad problemem, którym jest jej nadmierna nieufność. Zaaranżowałam sesje z obcymi jej ludźmi, którzy zachowywali się w zalecony przeze mnie sposób by przekonać ją, że nie mają złych zamiarów i może czuć się bezpieczna w ich towarzystwie. Będziemy jeszcze nad tym pracować.
Udało nam się też poznać przemiłą grupkę szczeniaków różnych ras w podobnym wieku (oraz oczywiście ich właścicieli) i teraz regularnie spotykamy się by umożliwić psom zabawę.